13 czerwca 2024 r. mury Katolika wypełnił dźwięk poloneza, a sala gimnastyczna, przy wsparciu rodziców, przemieniła się w magiczną przestrzeń kosmiczną pełną gwiazd.

Piękne suknie, eleganckie garnitury, migotliwe reflektory, wzruszająca muzyka, a także zachwyt ze strony dumnych rodziców – cóż to był za bal!

Mimo, że minęło to w oka mgnieniu, pozostały nam niezapomniane wspomnienia. Był to bal pełen elegancji, radości i wspólnoty, który na pewno na długo pozostanie w pamięci każdego z nas.

 

Poloneza czas zacząć. – Podkomorzy rusza 

I z lekka zarzuciwszy wyloty kontusza, 

I wąsa podkręcając, podał rękę Zosi,

I skłoniwszy się grzecznie, w pierwszą parę prosi. 

Za Podkomorzym szereg w pary się gromadzi;

Dano hasło, zaczęto taniec – on prowadzi.(…)

Brzmią zewsząd okrzyki: 

„Ach, to może ostatni! patrzcie, patrzcie, młodzi, 

Może ostatni, co tak poloneza wodzi!”

 / Adam Mickiewicz Pan Tadeusz – Księga XII /